donderdag 29 januari 2015

Bevers


“Kijk, wat zich voor onze ogen heeft afgespeeld.”
John Stijns en ik keken langs de steile oever van de Geul omlaag.

Foto: John Stijns

 
“Wat ’n beversporen.”
“Gelukkig is dat niet langs de Molentak. In mijn achtertuin wil ik geen stuwdam hebben.”
“De Geul stroomt hier te snel voor een stuwdam.” zei John.
“Bevers bouwen stuwdammen als het water minder hard stroomt.”
“Dan hebben de bevers voor wat anders de bomen omgeknaagd.” dacht ik.

Verbaasd liepen wij over de Geulzijde van het weiland van boer Janssen.

“Kijk hier.”


“En daar.”


 “Wat een werk, wat een werk hebben die bevers verricht.”
"Gelukkig komen die niet op mijn molen."



 Aan de overzijde van de rivier, de ‘andere’ kant, zagen wij pas echt wat die twee hadden aangericht. De bosgeest...

Bron 'de bosgeest' door :ward verstraeten

...die jarenlang gevangen zat....

Bron:

BAM!

...hebben de gebroeders liefdevol bevrijd.

Na het harde werken…

"M'n bloementuin is m'n wondertuin"(track 2 van het singeltje)
 
“Hoe vindt je mijn mijn waterpomptang, mijn staart?”
“Wat ’n gesleep, platvloers.”
“Tijd voor (bever)ships.”
“Smikkel, smikkel.”
“Spetter, spetter.”

En de bosgeest zelf?
Die kreeg een extra behandeling:

Bron: Willy Vandersteen

(Bron: Mühlenmärchen von Gerda Gebauer, Jugendbuchverslag Ernst Wunderlich, Leipzig 1952)

 “Knuffel.
Schoongewassen door de watergeest houdt de bosgeest geen wilde jacht meer.
Ik noem ‘hem’ vol liefde ‘Ruprecht’.”

“Heeft U een bergkangoeroe, nerts, witbuikegel of bezoargeit in uw achtertuin? 
Geen paniek: die mag U gewoon houden.”

(Bron: Dagblad De Limburger 29 januari 2015)

Omdat dit verhaal alleen over bevers gaat.

NASCHRIFT

Daags na het publiceren van deze blog startte Dagblad de Limburger een nieuw verhaal van Suske en Wiske en 'een verraderlijke bosgeest!'. 


 Hier is de 'bevrijdde' bosgeest verraderlijk, nog niet gewassen bij het rad van de watermolen. Zou de bosgeest in de Molentak en de bosgeest in de Limburger duiden op een bijzondere communicatie? 
Zijn er  'hogere' machten in het spel? 
Zo wordt de opleiding tot natuurgids heel spannend.

maandag 19 januari 2015

ALCHEMIE


'n heiige kerktoren,

vier gradaties


Het was koud bij de Molentak. Het liefst stopte ik mijn handen in mijn handschoenen en diep in mijn zak. Maar het was mooi, dus nam ik de camera in mijn blote handen. De verte hulde zich in heiige  slierten. De contouren van de berg waren vaag zichtbaar.


Kijkend langs het Höfke, de molen en de toren van kasteel Genhoes die vaag zichtbaar was, 

 

dacht ik bij mij zelf:

"Wat kan water mooi zijn. Drie vormen bevinden zich om mij heen.
Lucht met de dampen van de hei,


Aarde met kristallen van de rijp

Vloeibaar is water dat met ongekende kracht door de Molentak stroomt nadat ik de verdeelsluis open trok.


Verdeelsluis

Drie vormen van één en dezelfde element.

Wat is dat element dynamisch!
IJskristallen zoals die aan de bladeren groeien, vormen raderen als in een bijenkorf; zespuntige structuren

Bron: http://zoom.nl/foto/macro/ijskristal.1796914.html




Dat komt door de buitenste elektronenschil van zuurstof in de verbinding met twee H's in H2O,
water dus.
De dynamiek zit niet in de gedeelde elektronen die O deelt met zijn beide H's,  maar in de vier elektronen die geen partner hebben, noch met de H, noch met een van de elektronen in de binnenschil van de O, links boven, rechts boven, links onder, rechts onder
zoals onderstaand schema toont:”


Zo mijmerde ik bij de Molentak.

“Het is geen wonder dat juist die vier niet gepaarde elektronen op de buitenste ring  belangrijk zijn in de dynamiek van het levende en het dode water.
Vier wieken hebben molens die op oude schilderijen staan.

Breugel: de berg Tabor met (vier?) wieken

En als op die oude schilderijen een watermolen staat, 

Hans Memling: Madonna met waterrad, Molentak en een heiige toren

tekenden schilders waterraderen met vier armen.
Dampend water in de lucht,
Stromend water bij de grond
Daartussen zit of zweeft, de ijsvloer, dichter bij de aarde dan bij de lucht.

En vier?
Welke vorm, welke dynamiek heeft het vierde element, los van water, ijs en damp?
De vierde gradatie...
Die zorgt voor de overgang daar waar ijs over gaat in water, daar waar water overgaat in damp, of net anders om.

Breugel: het warmer worden bij de ijskristallen van de watermolen

Opmerkelijk, de volgorde 
water, ijs, en damp
verandert bij het warmer worden in
ijs, water en damp 
en net anders om.
Er treedt een wisseling op in de volgorde bij de gedaanteverandering van dit mooie element in relatie tot de zwaartekracht op aarde.
De vierde gradatie vervult in die wisseling, die gedaanteverandering, een belangrijke rol.

"Gradatie: trapwijze opklimming of afdaling, ook als stijlfiguur: verloop b.v. van toonwaarden bij fotografische negatieven."

las in in van Dale Groot woordenboek der Nederlandse taal.


De molenheilige St. Victor bij het blauwe water met de vier gradaties, drie wieken en de vierde (wiek?) is het trappetje voor de op- en afgang, de opklimming en de afdaling.
 
De boel, de volgorde der elementen, wordt omgedraaid voordat alles opgeklommen of afgedaald is
De vierde gradatie, de vierde wiek van de molen, het vierde rad, O.

Zou die iets te maken hebben met Einsteins eerste notatie van de zwaartekracht (the four gradations)?




Let op de vierde gradatie rechts onder met de + en -
Je hebt een op- en afgang, de zwaartekracht formule kan vanuit de andere kant uit gezien, de andere richting uit bekeken ( -, + ), de formule voor verlichting worden.

Voor de lezers van deze blog die dat nog niet wisten:
TV Valkenburg heeft van mij als molenaar een film gemaakt waarin de + naar wisseling een belangrijke rol in speelt.
(Zie  https://www.youtube.com/watch?v=7zJDkWGYb1g)
Is dat de op- of afgang?
Dat bepaalt het Levend Water, zoals Christus wordt genoemd,
zelf.

Die gedaanteverandering wordt
kerkelijk ‘transfiguratie’ genoemd.


H2O met de transfiguratie van Christus
Met drie gradaties, lucht, ijs en water, de op- en afgang, twee elektronenschillen
Gradaties, de op- en de afgang en de wisseling van wacht

De Mens is grotendeels opgebouwd uit water.
Christus werd 'Het levend water' genoemd
omdat die het leven bracht.
Als ik het wereldgebeuren gade sla,
weet ik wie het predicaat 'Dood water' verdient.
Gelukkig kan die hele formule
ook van rechts naar links gelezen worden
zoals Arabieren dat doen.

Op de berg Tabor
ging het graan met vlies en al
"helder wit glanzen"
(Marcus 9 vers 2).

“Wat erg dat de molenaar dit heeft gezien.”
"En het nog door heeft ook."

Bloemetje, schat

De watermolenaar is Alchemiste

(voor de transfiguratie van Jezus zie ook:  http://nl.wikipedia.org/wiki/Gedaanteverandering_van_Jezus)

zondag 11 januari 2015

DATINGSITES


Op 6 december, 2014 stond er een tekening van kasteel Genhoes in dagblad De Limburger; ruim een maand geleden, de tijd van kerstbomen en maretakken moest nog komen.


“Maretak als ‘datingsite’ voor geliefden”

kopte het artikel bij de tekening.

”In Zuid-Limburg komt de maretak meer voor dan in de rest van Nederland.
….
Rond de jaarwisseling wordt de maretak vaak als versiering opgehangen. Iemand die onder deze maretak gaat staan, mag gekust worden, zonder dat de kusser een klap krijgt wegens ongewenste intimiteiten. Houd uw ogen goed open als u ergens een maretak ziet en blijf dromen.”

Stond in de krant geschreven.

Bij kasteel Genhoes staan meer maretakken dan gemiddeld in Limburg. Foto’s maakte ik van bomen vol maretakken die zich weerspiegelden in de Molentak.


Zo mooi, zo vreedzaam, een uitnodiging tot pure romantiek. 


Maar die steile oever en de takken op de voorgrond van de tekening komen op mijn foto’s niet voor. Het water op de tekening is NIET de Molentak.
Vanuit welke positie maakte de tekenaar, Robert Muts, zijn tekening?
Waar heeft hij staan dromen?

Vlak voor kerst ging ik op zoek naar die locatie.
Weldra vond ik het aan de oever van de Geul niet ver verwijderd van De Drie Beeldjes. Hoe romantisch, maar…….


op die locatie is geen maretak te vinden en in de verste verte niet te zien.
Dichtelijke vrijheden heeft de tekenaar zich gegund om vanaf die locatie de maretakken te tekenen.
Ik was teleurgesteld, dag romantiek.

Plots zag ik, dat ik niet de enige was die door de tekening op een dwaalspoor werd gebracht.
Stille getuigen van een veel groter drama hingen op die locatie slap tegen een boomstam. De teleurstelling droop er vanaf.
Een bos verlepte rozen.

 

Jammer als je had gehoopt in de donkere dagen voor kerst je geliefde te kunnen kussen zonder een klap op je gezicht te krijgen.
De dichterlijke vrijheden van de tekenaar maakten 
De verkeerde datingsite.