Molentak: februari 2015

zondag 22 februari 2015

De bijen

Na carnaval zie ik bij de molen de eerste bij van 2015. Voorzichtig strekte die zijn (of haar?) vleugels uit.

Handwerk Bron: http://www.handwerk.nl/knooptapijt-maja-de-bij-vervaco.html

Ik heb een aantal uitgevers attent gemaakt op mijn blog.

Spannend, zullen die er iets voor voelen de blogs te bundelen tot een boek?

Een van de uitgevers stelde vragen.

Die wilde een boekvoorstel met titel, beschrijving van de inhoud, waarom de Molentak bijzonder is.

“De Molentak',

de wereld van een molenaar

Sprookjes bestaan.

In een aantal losse verhalen schept een molenaar een sprookjesachtige en sterk op de natuur geënte wereld. Zonder de relatie met de werkelijkheid te verliezen, ontvouwt zich een nieuwe dimensie die wellicht allang aanwezig was. Niet alleen in Oud-Valkenburg rondom haar watermolen maar overal….

…sprookjes houden niet van tijd en plaats.

De auteur is vrijwillig molenaar op de Schaloensmolen, antropologe en natuurgids in een van de mooiste plekjes van Nederland, het Geuldal midden in Zuid Limburg. Zij ziet het werk op de molen en tuin om de molen heen, als een combinatie van kennis, technische vaardigheden en bovenal een persoonlijk spel met indrukken en intuïties. Waarvan zij blij zegt:

"Ik mag die aan de lezer doorgeven."

Doelgroep:

Iedereen die van de natuur en van cultuur houdt en daar creatief mee aan de slag wil gaan.

Auteur spreekt regelmatig voor groepen binnen het IVN,

Is actief in het gilde van vrijwillige molenaars,

bekend in de LGBT-beweging in Nederland,

En kerkelijk actief.

Omdat de columns vanuit de eigen belevingswereld zijn geschreven, zijn die aspecten als een roze draad in het verhaal te vinden. Dit maakt het boek uniek.

Dit is het eerste boek dat met een vette knipoog, kunst, cultuur en natuur van een heel klein plekje ergens in Nederland mythologische dimensies geeft en zo verhalen en sprookjes tot leven wekt. Een inspiratiebron voor iedereen die van zijn of haar eigen omgeving en wellicht ook van zichzelf, iets bijzonders wil maken.”

Schreef ik aan Uitgeverij Angelo (http://www.uitgeverij-angelo.nl/).

Al snel kreeg ik reactie:

“Beste Bea,

dankjewel voor je verzoek tot publicatie. We hebben er gisteren naar gekeken en vinden het niet passen bij ons assortiment.
We wensen je veel succes met het publiceren van je blogs.

met vriendelijke groet,

Annelies Hoornik”

Er zijn overeenkomsten tussen mijn blog en de boeken van uitgeverij Angelo, vol engelen en dat soort wezens. Maar vermoedelijk is de Molentak niet zweverig genoeg en wordt te veel de 'realiteit' door mijn verhalen vervlochten, down to the earth.

Wat is de reden dat ik mijn blog schrijf?

Ik ben met de Molentak begonnen omdat het een verplicht studieonderdeel was.

Spoedig bleek het een instrument mijn eigen dromen te kanaliseren. Dat past bij de kunstmatig gegraven Molentak.

Ik droom over een vreedzame wereld; dwars tegen de stroom en dwars tegen alle heersende winden in. Een Molenaar heeft flinke tegenwind en stromende rivieren nodig om te malen. Pas dan werkt de molen optimaal.

Sommigen willen alle poorten en alle stadsmuren van Atlantis krachtig sluiten.

Atlantis, (Medina?)*)

Tiara, een pausmuts met gesloten poorten van Atlantis

Maar een molenaar is te vergelijken met Ambrosius, de patroon heilige van de imkers

http://de.wikipedia.org/wiki/Ambrosius_von_Mailand

Eén klein zwart gaatje in de muts is voldoende om de boel binnen te verbouwen en onderhuids nieuwe structuren aan te brengen; glinsterend, rijk aan nectar.

het ene kleine gaatje in de vierkante doos (de K'aba) te Mekkah

Over de heilige Ambrosius gaat het volgende verhaal:

“Op een dag - aldus de legende - werd hij als baby in zijn wiegje buiten in de tuin van zijn vaders ambtswoning gezet. Het kind sliep met de mond open. Plotseling kwam er een zwerm bijen aangevlogen en ging over zijn hele gezicht zitten. De bijen vlogen zelfs zijn mond in en uit. Op dat moment was het kind toevertrouwd aan de zorgen van het kindermeisje. Zijn vader maakte juist een wandelingetje in de tuin samen met zijn vrouw of met zijn dochter. Het kindermeisje kwam in paniek aangehold. Toen vader in allerijl kwam kijken, verbood hij haar de bijen weg te jagen. Hij was namelijk bang dat ze het kind dan wel eens kwaad zouden kunnen doen. Tegelijk was hij als liefhebbende vader nieuwsgierig hoe dit wonder zou aflopen. Na een poosje vlogen de bijen weer weg. Ze gingen zo hoog de lucht in, dat ze met het blote oog niet meer te zien waren. De vader was verbluft en sprak: "Als dit kind in leven blijft, zal er iets heel groots uit hem groeien.

...

Zo moest vervuld worden wat geschreven staat: "Wijze woorden zijn als honingraat." Het was namelijk de zwerm bijen die ervoor gezorgd heeft, dat wij nu zulke mooie geschriften van hem bezitten, waarin zo prachtig de hemelse vreugde wordt bezongen en die de geest van de mensen weten te verheffen van het aardse naar het hemelse.”

Bron: http://www.heiligen.net/heiligen/12/07/12-07-0397-ambrosius.php

Bron: http://www.vildaphoto.net/photo/31546

De Molenaar brengt de geest vanuit de hemel lekker terug op aarde. Om daar weer nieuwe schatten aan nectar te halen. Molenaars, moet je weten, houden van volledig rond raderwerk.

Laatst las ik in De Volkskrant woorden van Adjiedj Bakas, die trandwatcher is:

“..dit betekent dat de militaire strijd tegen IS (Islamitische Staat) op volle kracht moet doorgaan.

Tegelijk moet ideologisch de strijd worden aangegaan om te voorkomen dat islamitische jongeren zich in het Westen buitengesloten voelen en hun heil zoeken bij IS.”

(De Volkskrant, 21 februari 2015, p. 18)

Beste Bakas,

Die laatste strijd vind ik leuk.

Die staat in de Koran beschreven:

“Roep op tot de weg van uw Heer met wijsheid en schone vermaning,

en bestrijd hen met een betoog,

dat schoner is

…

En indien gij vergeldt,

Vergeldt dan met wat gelijk is aan dat waarmede ulieden vergolden wordt;

Maar indien gij geduldig uithoudt,

Dan is dat waarlijk beter voor de duldenden.

En houdt geduldig uit,

Maar uw dulden geschiedt niet dan door Allah.

En bedroef u niet over hen

En wees niet in benauwdheid wegens de aanslag,

Die zij beramen.

Allah is met hen die vrezen en die wel-handelenden zijn.”

(De Koran, Soera 16 vers 125 - 128 in de vertaling van prof. dr. J.H. Kramers)

En zo eindigt het hoofdstuk in de Koran dat over bijen gaat.

(Al-Nahml).

Mijn wapen; het wapen van de molenaar?

De Molentak met schone, mooie verhalen en bovenal

mijn eigen??..

…creativiteit en

af en toe een stevige knipoog.

-------------------------------------

*) een kleine verwijzing naar de slag om Medina (Al-Khandaq) waar ten tijde van Mohammed ook 'n Molentak werd gegraven.

Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_the_Trench#mediaviewer/File:Combat_between_Ali_ibn_Abi_Talib_and_Amr_Ben_Wad_near_Medina.JPG

(Vrije) vertaling van het gesprek van Ed en Willem Bever aan de Molentak van Medina:

"Bij de cirkels van Atlantis, jij een bij..???!

"Schat, ik ben,... ik heb een poot,
vangen!"

" Het sabelijzer is een buitengewoon essentieel onderdeel van de vang!"

(Bron: http://zwijnenberg.dvonline.net/Rabe/Sabelijzer.htm)

De rem van een (wind)molen dus.

Je ziet, om theorie van het rondje en driehoekje in het hier en nu (het vierkantje) te plaatsen (zie blog 'toegang tot Atlantis....: http://molentak.blogspot.nl/2015/02/toegang-totatlantis.html) is voor de mens best lastig zelfs in Medina.

"Ali replied he showed me his anus
and this made me merciful to him
when Amr returned, Muáwiya said:
'you should praise Allah and your anus'.
Bron: '
https://www.youtube.com/watch?v=i-eWYOYfSBs'

Niet alleen een heilig hart, maar ook een heilig kontje.

Dacht ik eindelijk dat gat te hebben gevonden...
..blijken de bevers hun eigen tactiek te hebben.

Zoals ik vanochtend bij de sluis van de molen zag. Een stevige paal lag dwars tegen het waterwerk,

De combinatie natuur (bevers) en cultuur (molensluis) veroorzaakte een extra opstuwing van het water.

Helemaal bewerkt door de bevers. Die in de winter maanden wat graag barst van bomen eten...

..en aan twee kanten knagen,..

scherp aan beide kanten.

De Molentak

Die laatste strijd vind ik het leukst.
Vangen!
Ik hou van recyclen, niet alleen materie,
ook verhalen.

dinsdag 17 februari 2015

Toegang tot......Atlantis?

Bij de molen,...

...bij kasteel Schaloen en...

...kasteel Genhoes...

...zijn toegangshekken met aan weerszijden stenen pilaren. Dezelfde soort pilaren staan boven op de lage zijde, de lage oever van de Geul, boven het Sint Jansbos, bij het Sibber Huis te Sibbe.

Het is niet verwonderlijk dat zowel in Oud Valkenburg als in Sibbe die pilaren zijn.

“Met name in de kerkelijke organisatie is de afhankelijkheid tot in onze tijden zichtbaar: eeuwenlang behoorde Sibbe tot de parochie van Oud-Valkenburg. Het dorp (Sibbe) krijgt in 1844 een eigen kerkgebouw, maar de Sibbenaren moeten dan nog steeds naar Oud-Valkenburg om te trouwen, hun kinderen te laten dopen of hun doden te begraven. Pas in 1948 wordt Sibbe een zelfstandige parochie.

…

In bestuurlijk opzicht is Sibbe eeuwenlang een deel van de heerlijkheid Oud-Valkenburg geweest. In de Franse Tijd vormt het dorp in de jaren 1794 en 1795 een deel van het kanton Valkenburg. Als in 1795 een nieuwe bestuurlijke indeling tot stand komt, wordt Sibbe noch Oud-Valkenburg genoemd. In 1800, als Oud-Valkenburg een zelfstandige gemeente wordt, gaat Sibbe daar als vanouds weer deel van uitmaken.”

Jan G.M. Notten in: “Het Sibber Huis, de geschiedenis van een gebouw en zijn bewoners.”

Dat zowel bij het Sibber Huis als bij kasteel Genhoes, kasteel Schaloen en bij de molen dezelfde soort palen staan, is niet verwonderlijk.

Bijzonder is echter:

A. Dat op de pilaren een driehoekige vaas met daarboven op een ronde bal staan;

B. Dat het hoogstwaarschijnlijk primair geen toegangspoorten waren.

Om met het laatste te beginnen, de plaats waar de poorten staan is opvallend. In de laan tussen de molen en de drie beeldjes staat een hek precies in de bocht van de weg. Daar waar de hoofdweg vanaf de molen gezien naar links buigt. Achter het hek is alleen weiland terwijl de logische ingang van dat weiland aan het begin van de beukenlaan, veel dichter bij de molen licht.

Vanaf het Sibber Huis is een lijn getrokken dwars door weilanden heen met midden in de weilanden 'toegangspoorten'. Het is de vraag of daar ooit een doorgangsroute heeft gelegen.

Zelfs tegen de horizon staan 'toegangspoorten'.

In mijn blog 'fantastische lijnen' http://molentak.blogspot.nl/2014/03/fantastische-lijnen.html staat beschreven hoe de poort bij kasteel Genhoes en de, aan de andere kant van de Molentak gelegen laan, die doodloopt op de Geul, slechts decoratie was, een onderdeel van een tuinaanleg vol zichtlijnen en ogenschijnlijk nutteloze doorkijkjes. Zodat je vanuit kasteel Genhoes langs de pilaren, in verre vertes, kunt mijmeren en/of kunt mediteren.

In dat licht gezien, is het opvallend dat op veel van die pilaren geen leeuw of geen pijnappel staat. Op de vierkante pilaar staat echter een driehoekige vaas en een bal.

Op dit soort pilaren staat een leeuw al dan niet voorzien van het wapen van de heersers wiens domein betreden wordt, zoals bijvoorbeeld in de Horsten bij Voorschoten:

Bron: http://home.hccnet.nl/am.siebers/horsten/historie.html

Of een pijnappel als symbool voor de macht die wordt uitgeoefend, zoals boven op de perroen op het Vrijthof te Maastricht.

Bron beide foto's: http://www.mestreechtersteerke.nl/pagdeperroen.htm

Nee, in Oud-Valkenburg en Sibbe staat op de vierkante loze toegangspoorten waar je kunt mijmeren, een driehoekige vaas een ronde bal.
Waar staat dat symbool voor?

Het vierkant van de paal, het driehoekje en het rondje zijn oude symbolen die in veel culturen te vinden zijn. Zoals hier op deze Japanse prent.

Bron: de Zen monnik Sengai uit: http://aikido-auvergne-kumano.blogspot.nl/2012/11/driehoek-vierkant-cirkel.html

“De bekendheid met de drie figuren als Zen-symbolen is tegenwoordig vooral te danken aan de Zen monnik Sengai. Zijn calligrafie van de in elkaar overlopende driehoek, vierkant en cirkel is ontelbare keren opgenomen in tijdschriften, boeken, documentaires en allerlei andere publicaties.

Bodhidharma (Ta Mo in het Japans) wijst in zijn geschrift Shao Shih Liu Men (Geringe Overwegingen omtrent de zes poorten) echter op een vierde stadium – het stadium waarbij men ook de leer van de Trikaya achter zich laat en daarmee ieder besef van Boeddha en Dharma. Dit stadium heeft zelfs geen aanduiding of naam – zij die het bereiken spreken slechts over de leegte, het niets."

Kortom: achter de loze poorten in Oud-Valkenburg en Sibbe staat niets.

"De cirkel staat voor het oneindige, het is uit het oneindige waar alles uit voortkomt. Het vormt de basis van alles dat leeft. Toch is het oneindige zelf vormloos.

Mensen beschikken over zintuigen en intellectuele vermogens en verlangen tastbare vormen.

Vandaar de driehoek – de driehoek is het begin van alle vormen.

Uit de driehoek ontstaat eerst het vierkant.

Het vierkant is een verdubbeling van de driehoek.

Dit verdubbelings-proces zet zich eindeloos voort en leidt tot de “tienduizend dingen” (d.w.z. het universum).

De driehoek staat voor de mens in zijn drie aspecten; Fysiek, Oraal (of intelectueel) en mentaal (spiritueel).

Het vierkant staat voor de zichtbare wereld die samengesteld is uit de vier elementen ; aarde, water, vuur en lucht.

De cirkel staat voor de Dharmakaya, het is het ware, het echte, het oorspronkelijke, de vormloze vorm waar alles uit voortkomt en alles weer naar terugkeert, leegte. Het is het symbool voor het eerste element ruimte / hemel / leegte.”

Bron: Tom Verhoeven in: http://aikido-auvergne-kumano.blogspot.nl/2012/11/driehoek-vierkant-cirkel.html

Dit was Japans. Ook in een katholieke omgeving zoals Sibbe en Oud-Valkenburg is een dergelijke symbolische uitleg te vinden. Zoals in het liturgisch gebed:

“Eer aan de Vader en de Zoon en de Heilige Geest, zoals het was in den beginne, nu en altijd en tot in de eeuwen der eeuwen”

of:

“Van hier en nu tot in de eeuwigheid. Amen”

Op de Japanse prent staat het driehoekje met de punt omhoog. Op de pilaren staat het driehoekje van de vaas met de punt omlaag. In tegenstelling tot de zen boeddhisten verwachten de christenen het spirituele heil van de mens uit de hemel.

Bron: http://www.pylgeralmanak.nl/?pagina_id=152

boeddhistische stoepa's met omgedraaide vazen, dat krijg je bij molenaars

Beschrijving van een stoepa Bron: http://www.karmakagyu.nl/historie.html

Het hier en nu is het vierkantje en de eeuwigheid het kleine rondje op de paal waarlangs je heerlijk naar het niets kunt staren. Tenslotte is niets eeuwig ook al draai je de vaas om.

Hoe is het mogelijk dat zowel zen boeddhisten in Japan en Tibet als de bewoners van de heerlijkheid Oud-Valkenburg, dezelfde symbolen gebruiken, ook al is de vaas (de 13 schijven, de harminka en de bumpa) omgedraaid?
In Oud-Valkenburg en Sibbe keken ze verder dan de leeuwentroon zoals die in de Horsten bij Voorschoten waar koning Willem Alexander met Maxima woont. En kenden ze veel meer schijven dan alleen de cirkel op de perroen. Waar de pijnappel symbool staat voor de prins bisschop van Aken en de hertogen van Brabant.

Waarom poorten?
Waarom die grote sokkels van het geloof?

Poorten waar je soms door kunt gaan of al mijmerend een

"ga-waar-je-wil-deur."

van kunt maken zoals Daan Zonderland in zijn boek 'Jeroen en de zilveren sleutel" beschreef.

Dat is heel menselijk.

"Maak uit een man en een vrouw een cirkel, daaruit een vierkant, daaruit een driehoek, maak een cirkel en U zult de Steen der Wijzen hebben.

De cirkel staat hier voor het universum en de Steen der Wijzen, die opgebouwd zijn uit drie dingen: ziel, lichaam en geest (driehoek). Deze drie bestanddelen komen voor in de vier elementen (m.n. water, vuur, lucht en aarde) die de cirkel van de microcosmos insluiten, waarin zwavel het

mannelijke en kwik het vrouwelijke principe is."

Uit: 'Atalanta fugius' de gevluchte Atlantis van Michael Maier uit 1617.
In: http://www.dbnl.org/tekst/_lit003198501_01/_lit003198501_01_0036.php

De pilaren in Oud Valkenburg zijn niet opgebouwd uit zwavel en kwik, maar uit mergel en baksteen. Waarbij, voor zo ver ik inschat, baksteen mannelijk is, stevig gekneed en gebakken in het vuur, en mergel, natuursteen ontstaan uit het leven in de zee, het vrouwelijke principe vertegenwoordigt, het hart en de bovenkant.

De bal boven op de schaal of vaas is de steen der wijzen. Soms is die verloren gegaan.

De wijze Magnus laat op de tekening uit 'Atalanta fugius' zien dat de kunst der wijzen niet het dwars door de poorten heen lopen is. De kunst is er met een grote boog, een grote omtrekkende cirkel, omheen te gaan, zoals bij de stadspoorten van Jericho, waar men cirkels omheen liep, zie: https://www.youtube.com/watch?v=DU6ANoIUQUw.

De universele menselijkheid van het rondje, vierkantje en driehoekje wordt duidelijk als je naar de structuur van de menselijke hersenen kijkt:

Dit is typisch Christelijk; van binnen naar buiten en van boven naar onder. Hoewel veel islamieten, die iets meer naar binnen zijn gericht dan hun christelijke broeders, niet verder komen dan hun Mammalian Brain met huilende vrouwen (driehoekje) met opgeblazen luchtledigheid van het Primate Brain (vierkantje). Geen wonder dat de meest primitieve impulsen vol agressie en overlevingsdrang tegenwoordig doorbreken en de notie van het kleine rondje allang verdwenen is.

Er zijn zelfs managementtheorieën waarin deze hersenprocessen centraal staan:

Bron: http://www.businessperformancepsychology.com/?p=28

Boeiend in deze management theorie is de zgn 'Brocha's Areea' een gele rondje dat hier niet thuis hoort. Behalve natuurlijk als je zoals Magnus dat deed in 'Atalanta fugius', van deze theorie een vierkantje en er vervolgens een veel groter groter rondje van maakt. De rechter hemisfeer zit, van onderaf gezien, links. Je ziet het op de tekening van Magnus:

de man links wijst met zijn rechter handje naar zijn ''Brocha's Areea' waar zijn hele theorie om draait.

Wat 'n lul zeg!

Je moet veel meer de nadruk leggen op het vierkantje van het hier en nu, de materiële wereld. Niet de materiele wereld van de macho managers. Nee, die van moeder aarde, moeder natuur en haar grote cyclische omtrekkende bewegingen.

Zoals Plato laat zien in zijn beschrijving van Atlantis. Daar hoeft Atalanta, de vrouwelijke Atlantis, niet meer te vluchten vanwege een een of andere ''Brocha's Areea''. Daar komt de steen der wijzen dichterbij. De menselijke processen komen centraal te staan:

Atlantis laat in het centrum de binnenste cirkel het reptilian zien. Let op, hier staat het paleis, in tegenstelling tot de eerder genoemde 'Brocha's Areea' van de management theorie, aan de linker, de vrouwelijke, kant. Dan komt nog een ring eiland, de mamalian brain en de cortex bij mooi bijgehouden tuinen, de hortus conclusus, de besloten tuin, zie blog 'Maria planten' http://molentak.blogspot.nl/2014/09/maria-planten.html
'The larger ring island' is de primate brain, de grijze massa, handig bij het rijden, ook bij de Wilde Jacht, zie de blog Rochus in de Lindelaan (http://molentak.blogspot.nl/2014/08/rochus-in-de-lindelaan.html), de blog 'Bevers' (http://molentak.blogspot.nl/2015/01/bevers.html) en de blog 'Gebroeder bever en de vliegende travestieten'(http://molentak.blogspot.nl/2014/10/gebroeders-bever-en-de-vliegende.html). Die daar gelocaliseerd kunnen worden.
Dan moet je een hele grote cirkel, een hele grote bocht. zeilen om via de vierkante akkers van moeder aarde op de grote cirkel te komen. Waar veel natuur observaties zijn te verrichten zonder fantastische wendingen, sprookjes of opbouw.

Wat zeg je?
Beschreef Shao Shih Liu Men zes poorten?
Gelukkig, dan is die niet helemaal binnen gedrongen en mag die oprecht zijn overwegingen 'gering' noemen.

Voor dit verhaal is het leuk te zien dat alle verschillende schijven van het menselijk brein en het menselijk lichaam met elkaar verbonden zijn via mooie poorten en toegangshekken. Niet iedere poort is voor iedereen geopend. De meeste zullen ergens op het veld bezig zijn. Sommige schuren langs de muren en daken van de binnenste cirkel, tenminste dat denken ze met hun management theorieën. Terwijl het daar eigenlijk om heel iets anders draait.

De molenaar kijkt vol verbazing en verwondering naar de loze poortjes.

"Ach in het hier en nu gezien, lijken die draaiende schijven van Atlantis in de buitenste cirkel met de vierkante akkers op een steenkuip met de loper en de ligger. Midden in, bij het reptilian, zit het kropgat waar af en toe door de werking van de schuddebak, de 'Brocha's Areea, een korrel levend graan in valt."

En zo ontdekte de molenaar als eerste de toegangspoorten tot Atlantis, zoals voorspelt.

Hendrik van Veldeke schreef in zijn levensverhaal van Sint Servaas dat je eerst naar Maastricht moet gaan voordat je in Jeruzalem kunt komen. Met dit gegeven heeft de architect Cuypers, die ook Schaloen restaureerde, het labyrint in het Bergportaal van de kerk van Sint Servaas ingericht. Bij het begin van de poorten en de rechte weg naar het midden, bij het rode vierkantje mid-onder, ligt de stad Maastricht.

Bron: http://www.doolhoven.nl/content/doolhoven/LI_Servaaskerk.htm

Midden in het Labyrint ligt Jeruzalem.

"Dat was toch Atlantis?

"Dat maakt niks uit; zolang je het reptilian en de cirkels daar om heen, in jezelf plaatst."

Ergens halverwege tussen Jeruzalem en Maastricht, veel dichter bij Maastricht dan bij Jeruzalem, is er een zwart lijntje op de laan, een overstapje tussen de hooggelegen poorten en de lage poortjes van moeder aarde. Zouden dat de poortjes van Sibbe en Oud-Valkenburg zijn?

Bij de Molentak?

Wie zal dat zeggen?

Hugo van Goes

"Kom ik leid U door de poorten terug naar uw reptilian, Jeruzalem en/of Atlantis."

"Leuk he Adam?

Dat was de molenaar. En zo hang ik de goud gele bal van de management theorie terug in de boom."

dinsdag 10 februari 2015

MYSTIEK.......?

Gisteren verliet ik huilend de bioscoop. Ik zag de film The Imitation game, een film onder regie van Morten Tyldum.

Het meest aangrijpende van de film was het einde. Voor het raam stond het prototype van de eerste computer. De hoofdpersoon van de film Alan Turing kijkt er naar, haast verwilderd. Het was geen apparaat voor hem. Het was de personificatie van zijn overleden kostschoolmaatje en -vriendje Christopher waar Alan stilletjes verliefd op was.

Alle knopjes, alle draaiende schijven verbeeldde zijn geliefde,

Langzaam werd de machine mens (compleet met alle kabeltjes).

Salvador Dali.

Als molenaar beleef, ervaar en voel ik andere dingen dan gebruikelijk.

Mystiek van de hoogste plank, de mystiek van de cirkel(s) en rad.

Zo te zien was Alan autistisch.

“Autistisch: van de aard van autisme of dit betreffend: de magie als autistische levenshouding, d.w.z. die houding die de wereld naar binnen projecteert en zodoende haar beheerst (G. v.d. Leeuw).”

(van Dale groot woordenboek der Nederlandse taal. )

Beheersen deed Alan Turing het apparaat met draaiende cirkels, meer mens dan machine. Maar het apparaat bracht wel de nodige distinctie te weeg zodat het als een spiegel kon dienen.

Daarom vind ik de beschrijving van Anton Sipman in het boek ‘Molenbouw’ zo mooi:

“Bouwkundig gezien gingen andere gebouwen niet verder dan het-zij het op mogelijk estetischer wijze-vormen en omsluiten van ruimten. De molen ging daarentegen door de, door het gaand werk gestelde eisen gedwongen, veel verder op het gebied van interessante en totaal van de burger- en kerkenbouw afwijkende vormen en constructies. Het staande werk werd dan ook door het gaande gedwongen tot molentypische vormen. Het gaande werk drong zich zo in het staande, legde zijn eisen zo dwingend op aan dit bouwkundig gedeelte, dat het gehele complex zich tot één geheel verenigde.”

Sipman: ‘Molenbouw. P. 14)