Toegang tot......Atlantis?

Bij de molen,...



...bij kasteel Schaloen en...

 

...kasteel Genhoes...

...zijn toegangshekken met aan weerszijden stenen pilaren. Dezelfde soort pilaren staan boven op de lage zijde, de lage oever van de Geul, boven het Sint Jansbos, bij het Sibber Huis te Sibbe.

 

Het is niet verwonderlijk dat zowel in Oud Valkenburg als in Sibbe die pilaren zijn.

“Met name in de kerkelijke organisatie is de afhankelijkheid tot in onze tijden zichtbaar: eeuwenlang behoorde Sibbe tot de parochie van Oud-Valkenburg. Het dorp (Sibbe) krijgt in 1844 een eigen kerkgebouw, maar de Sibbenaren moeten dan nog steeds naar Oud-Valkenburg om te trouwen, hun kinderen te laten dopen of hun doden te begraven. Pas in 1948 wordt Sibbe een zelfstandige parochie.

…

In bestuurlijk opzicht is Sibbe eeuwenlang een deel van de heerlijkheid Oud-Valkenburg geweest. In de Franse Tijd vormt het dorp in de jaren 1794 en 1795 een deel van het kanton Valkenburg. Als in 1795 een nieuwe bestuurlijke indeling tot stand komt, wordt Sibbe noch Oud-Valkenburg genoemd. In 1800, als Oud-Valkenburg een zelfstandige gemeente wordt, gaat Sibbe daar als vanouds weer deel van uitmaken.”

Jan G.M. Notten in: “Het Sibber Huis, de geschiedenis van een gebouw en zijn bewoners.”

Dat zowel bij het Sibber Huis als bij kasteel Genhoes, kasteel Schaloen en bij de molen dezelfde soort palen staan, is niet verwonderlijk.

Bijzonder is echter:

A.              Dat op de pilaren een driehoekige vaas met daarboven op een ronde bal staan;

B.              Dat het hoogstwaarschijnlijk primair geen toegangspoorten waren.

Om met het laatste te beginnen, de plaats waar de poorten staan is opvallend. In de laan tussen de molen en de drie beeldjes staat een hek precies in de bocht van de weg. Daar waar de hoofdweg vanaf de molen gezien naar links buigt. Achter het hek is alleen weiland terwijl de logische ingang van dat weiland aan het begin van de beukenlaan, veel dichter bij de molen licht.

Vanaf het Sibber Huis is een lijn getrokken dwars door weilanden heen met midden in de weilanden 'toegangspoorten'. Het is de vraag of daar ooit een doorgangsroute heeft gelegen.

Zelfs tegen de horizon staan 'toegangspoorten'.

 
In mijn blog 'fantastische lijnen' http://molentak.blogspot.nl/2014/03/fantastische-lijnen.html staat beschreven hoe de poort bij kasteel Genhoes en de, aan de andere kant van de Molentak gelegen laan, die doodloopt op de Geul, slechts decoratie was, een onderdeel van een tuinaanleg vol zichtlijnen en ogenschijnlijk nutteloze doorkijkjes. Zodat je vanuit kasteel Genhoes langs de pilaren, in verre vertes, kunt mijmeren en/of kunt mediteren.

In dat licht gezien, is het opvallend dat op veel van die pilaren geen leeuw of geen pijnappel staat. Op de vierkante pilaar staat echter een driehoekige vaas en een bal.

 

Op dit soort pilaren staat een leeuw al dan niet voorzien van het wapen van de heersers wiens domein betreden wordt, zoals bijvoorbeeld in de Horsten bij Voorschoten:

Bron:  http://home.hccnet.nl/am.siebers/horsten/historie.html

Of een pijnappel als symbool voor de macht die wordt uitgeoefend, zoals boven op de perroen op het Vrijthof te Maastricht.

Bron beide foto's: http://www.mestreechtersteerke.nl/pagdeperroen.htm

Nee, in Oud-Valkenburg en Sibbe staat op de vierkante loze toegangspoorten waar je kunt mijmeren, een driehoekige vaas een ronde bal.
Waar staat dat symbool voor?

Het vierkant van de paal, het driehoekje en het rondje zijn oude symbolen die in veel culturen te vinden zijn. Zoals hier op deze Japanse prent.

Bron: de Zen monnik Sengai uit: http://aikido-auvergne-kumano.blogspot.nl/2012/11/driehoek-vierkant-cirkel.html

“De bekendheid met de drie figuren als Zen-symbolen is tegenwoordig  vooral te danken aan de Zen monnik Sengai. Zijn calligrafie van de in elkaar overlopende driehoek, vierkant en cirkel is ontelbare keren opgenomen in tijdschriften, boeken, documentaires en allerlei andere publicaties.

Bodhidharma (Ta Mo in het Japans) wijst in zijn geschrift Shao Shih Liu Men (Geringe Overwegingen omtrent de zes poorten) echter op een vierde stadium – het stadium waarbij men ook de leer van de Trikaya achter zich laat en daarmee ieder besef van Boeddha en Dharma. Dit stadium heeft zelfs geen aanduiding of naam – zij die het bereiken spreken slechts over de leegte, het niets."

Kortom: achter de loze poorten in Oud-Valkenburg en Sibbe staat niets.

"De cirkel staat voor het oneindige, het is uit het oneindige waar alles uit voortkomt. Het vormt de basis van alles dat leeft. Toch is het oneindige zelf vormloos.

Mensen beschikken over zintuigen en intellectuele vermogens en verlangen tastbare vormen.

Vandaar de driehoek – de driehoek is het begin van alle vormen.

Uit de driehoek ontstaat eerst het vierkant.

Het vierkant is een verdubbeling van de driehoek.

Dit verdubbelings-proces zet zich eindeloos voort en leidt tot de “tienduizend dingen” (d.w.z. het universum).

De driehoek staat voor de mens in zijn drie aspecten;  Fysiek, Oraal (of intelectueel) en mentaal (spiritueel).

Het vierkant  staat voor de zichtbare wereld die samengesteld is uit de vier elementen ; aarde, water, vuur en lucht.

De cirkel staat voor de Dharmakaya, het is het ware, het echte, het oorspronkelijke, de vormloze vorm waar alles uit voortkomt en alles weer naar terugkeert, leegte. Het is het symbool voor het eerste element ruimte / hemel / leegte.”

Bron: Tom Verhoeven in: http://aikido-auvergne-kumano.blogspot.nl/2012/11/driehoek-vierkant-cirkel.html

Dit was Japans. Ook in een katholieke omgeving zoals Sibbe en Oud-Valkenburg is een dergelijke symbolische uitleg te vinden. Zoals in het liturgisch gebed:

“Eer aan de Vader en de Zoon en de Heilige Geest, zoals het was in den beginne, nu en altijd en tot in de eeuwen der eeuwen”

of:

“Van hier en nu tot in de eeuwigheid. Amen”

Op de Japanse prent staat het driehoekje met de punt omhoog. Op de pilaren staat het driehoekje van de vaas met de punt omlaag. In tegenstelling tot de zen boeddhisten verwachten de christenen het spirituele heil van de mens uit de hemel.

Bron: http://www.pylgeralmanak.nl/?pagina_id=152

boeddhistische stoepa's met omgedraaide vazen, dat krijg je bij molenaars

Beschrijving van een stoepa Bron: http://www.karmakagyu.nl/historie.html

 Het hier en nu is het vierkantje en de eeuwigheid het kleine rondje op de paal waarlangs je heerlijk naar het niets kunt staren. Tenslotte is niets eeuwig ook al draai je de vaas om.

Hoe is het mogelijk dat zowel zen boeddhisten in Japan en Tibet als de bewoners van de heerlijkheid Oud-Valkenburg, dezelfde symbolen gebruiken, ook al is de vaas (de 13 schijven, de harminka en de bumpa) omgedraaid?
In Oud-Valkenburg en Sibbe keken ze verder dan de leeuwentroon zoals die in de Horsten bij Voorschoten waar koning Willem Alexander met Maxima woont. En kenden ze veel meer schijven dan alleen de cirkel op de perroen. Waar de pijnappel symbool staat voor de prins bisschop van Aken en de hertogen van Brabant.

Waarom poorten?
Waarom die grote sokkels van het geloof?

Poorten waar je soms door kunt gaan of al mijmerend een

 "ga-waar-je-wil-deur."

van kunt maken zoals Daan Zonderland in zijn boek 'Jeroen en de zilveren sleutel" beschreef.

Dat is heel menselijk. 

 

"Maak uit een man en een vrouw een cirkel, daaruit een vierkant, daaruit een driehoek, maak een cirkel en U zult de Steen der Wijzen hebben.

De cirkel staat hier voor het universum en de Steen der Wijzen, die opgebouwd zijn uit drie dingen: ziel, lichaam en geest (driehoek). Deze drie bestanddelen komen voor in de vier elementen (m.n. water, vuur, lucht en aarde) die de cirkel van de microcosmos insluiten, waarin zwavel het

mannelijke en kwik het vrouwelijke principe is."

Uit: 'Atalanta fugius' de gevluchte Atlantis van Michael Maier uit 1617.
In: http://www.dbnl.org/tekst/_lit003198501_01/_lit003198501_01_0036.php

De pilaren in Oud Valkenburg zijn niet opgebouwd uit zwavel en kwik, maar uit mergel en baksteen. Waarbij, voor zo ver ik inschat, baksteen mannelijk is, stevig gekneed en gebakken in het vuur, en mergel, natuursteen ontstaan uit het leven in de zee, het vrouwelijke principe vertegenwoordigt, het hart en de bovenkant.

 

De bal boven op de schaal of vaas is de steen der wijzen. Soms is die verloren gegaan.

De wijze Magnus laat op de tekening uit 'Atalanta fugius' zien dat de kunst der wijzen niet het dwars door de poorten heen lopen is. De kunst is er met een grote boog, een grote omtrekkende cirkel, omheen te gaan, zoals bij de stadspoorten van Jericho, waar men cirkels omheen liep, zie: https://www.youtube.com/watch?v=DU6ANoIUQUw.

De universele menselijkheid van het rondje, vierkantje en driehoekje wordt duidelijk als je naar de structuur van de menselijke hersenen kijkt:

 Dit is typisch Christelijk; van binnen naar buiten en van boven naar onder. Hoewel veel islamieten, die iets meer naar binnen zijn gericht dan hun christelijke broeders, niet verder komen dan hun Mammalian Brain met huilende vrouwen (driehoekje) met opgeblazen luchtledigheid van het Primate Brain (vierkantje). Geen wonder dat de meest primitieve impulsen vol agressie en overlevingsdrang tegenwoordig doorbreken en de notie van het kleine rondje allang verdwenen is.

Er zijn zelfs managementtheorieën waarin deze hersenprocessen centraal staan:

Bron: http://www.businessperformancepsychology.com/?p=28

Boeiend in deze management theorie is de zgn 'Brocha's Areea' een gele rondje dat hier niet thuis hoort. Behalve natuurlijk als je zoals Magnus dat deed in 'Atalanta fugius', van deze theorie een vierkantje en er vervolgens een veel groter groter rondje van maakt. De rechter hemisfeer zit, van onderaf gezien, links. Je ziet het op de tekening van Magnus: 

de man links wijst met zijn rechter handje naar zijn ''Brocha's Areea' waar zijn hele theorie om draait. 

Wat 'n lul zeg!

Je moet veel meer de nadruk leggen op het vierkantje van het hier en nu, de materiële wereld. Niet de materiele wereld van de macho managers. Nee, die van moeder aarde, moeder natuur en haar grote cyclische omtrekkende bewegingen. 

Zoals Plato laat zien in zijn beschrijving van Atlantis. Daar hoeft Atalanta, de vrouwelijke Atlantis, niet meer te vluchten vanwege een een of andere ''Brocha's Areea''. Daar komt de steen der wijzen dichterbij. De menselijke processen komen centraal te staan:

Atlantis laat in het centrum de binnenste cirkel het reptilian zien. Let op, hier staat het paleis, in tegenstelling tot de eerder genoemde 'Brocha's Areea' van de management theorie, aan de linker, de vrouwelijke, kant. Dan komt nog een ring eiland, de mamalian brain en de cortex bij mooi bijgehouden tuinen, de hortus conclusus, de besloten tuin, zie blog 'Maria planten' http://molentak.blogspot.nl/2014/09/maria-planten.html
'The larger ring island' is de primate brain, de grijze massa, handig bij het rijden, ook bij de Wilde Jacht, zie de blog Rochus in de Lindelaan (http://molentak.blogspot.nl/2014/08/rochus-in-de-lindelaan.html), de blog 'Bevers' (http://molentak.blogspot.nl/2015/01/bevers.html) en de blog 'Gebroeder bever en de vliegende travestieten'(http://molentak.blogspot.nl/2014/10/gebroeders-bever-en-de-vliegende.html). Die daar gelocaliseerd kunnen worden.
Dan moet je een hele grote cirkel, een hele grote bocht. zeilen om via de vierkante akkers van moeder aarde op de grote cirkel te komen. Waar veel natuur observaties zijn te verrichten zonder fantastische wendingen, sprookjes of opbouw.

Wat zeg je?
Beschreef Shao Shih Liu Men zes poorten?
Gelukkig, dan is die niet helemaal binnen gedrongen en mag die oprecht zijn overwegingen 'gering' noemen.

Voor dit verhaal is het leuk te zien dat alle verschillende schijven van het menselijk brein en het menselijk lichaam met elkaar verbonden zijn via mooie poorten en toegangshekken. Niet iedere poort is voor iedereen geopend. De meeste zullen ergens op het veld bezig zijn. Sommige schuren langs de muren en daken van de binnenste cirkel, tenminste dat denken ze met hun management theorieën. Terwijl het daar eigenlijk om heel iets anders draait.

De molenaar kijkt vol verbazing en verwondering naar de loze poortjes.

"Ach in het hier en nu gezien, lijken die draaiende schijven van Atlantis in de buitenste cirkel met de vierkante akkers op een steenkuip met de loper en de ligger. Midden in, bij het reptilian, zit het kropgat waar af en toe door de werking van de schuddebak, de 'Brocha's Areea, een korrel levend graan in valt."

En zo ontdekte de molenaar als eerste de toegangspoorten tot Atlantis, zoals voorspelt. 

Hendrik van Veldeke schreef in zijn levensverhaal van Sint Servaas dat je eerst naar Maastricht moet gaan voordat je in Jeruzalem kunt komen. Met dit gegeven heeft de architect Cuypers, die ook Schaloen restaureerde, het labyrint in het Bergportaal van de kerk van Sint Servaas ingericht. Bij het begin van de poorten en de rechte weg naar het midden, bij het rode vierkantje mid-onder, ligt de stad Maastricht. 

Bron: http://www.doolhoven.nl/content/doolhoven/LI_Servaaskerk.htm

Midden in het Labyrint ligt Jeruzalem. 

"Dat was toch Atlantis? 

"Dat maakt niks uit; zolang je het reptilian en de cirkels daar om heen,  in jezelf plaatst."

Ergens halverwege tussen Jeruzalem en Maastricht, veel dichter bij Maastricht dan bij Jeruzalem, is er een zwart lijntje op de laan, een overstapje tussen de hooggelegen poorten en de lage poortjes van moeder aarde. Zouden dat de poortjes van Sibbe en Oud-Valkenburg zijn? 

Bij de Molentak?

Wie zal dat zeggen?

Hugo van Goes

"Kom ik leid U door de poorten terug naar uw reptilian, Jeruzalem en/of Atlantis."

"Leuk he Adam? 

Dat was de molenaar. En zo hang ik de goud gele bal van de management theorie terug in de boom."