Ik kende de molen bij nacht. Na een vergadering met het IVN passeer je 's avonds altijd de molen.
Maar nu was het anders. Een molen passeren is anders dan het bekijken. Nog anders is het kijken met fotografen ogen.
Hoe maak je in de duisternis mooie foto's van de molen?
"Ik doe het licht aan" was mijn eerste reactie.
"Floeps!" de automatische buitenlampen sprongen spontaan aan, ik had nog niets gedaan.
Daar had ik niet aan gedacht Die buitenlampen zijn niet mooi op nachtfoto's.
Maar de binnenlampen gaven buiten een romantisch schijnsel. Met een grote boog om de sensoren van de buitenlampen heen lopen dus.
Vreemd, ik voelde me een indringer; een indringer in mijn eigen molen in het schijnsel van de maan.
Net als veel andere vrijwillige molenaars noem ik de molen waarop ik werk 'mijn molen'. Dat is het niet. De rechtmatige eigenaar is de gemeente. Ik mag slechts op de molen werken. Dat voel je als je 's nachts de sleutel in slot omdraait.
Romke begon te fotograferen.
 |
| nachtelijke indringer in je eigen molen |
De nacht was helder, de temperatuur zacht.
"Achter in de kruidentuin kan je mooie foto's maken van de voorkant." zei ik tegen Romke.
Na al die jaren werken en na observaties voor de natuurgidsencursus, weet ik inmiddels goed waar spannende blikvelden te vinden zijn.
Toch is het werken met zo'n nachtcamera geheel wat anders dan overdag. De camera laat niet meteen de gewenste foto zien.
"Die moeten eerst digitaal bewerkt worden. Dat kan het beste als twee foto's worden samengevoegd."
Ik was benieuwd naar de resultaten.
 |
| Melkweg boven de Schaloensmolen |
Vagelijk is boven de molen van link boven de westerse levensboom naar rechts iets lager de melkweg te zien met het sterrenbeeld de adelaar (Aquila) die soms 'arend' wordt genoemd met drie heldere sterren aan de linker vleugel.
 |
| Bron: Wikipedia |
Nog nooit eerder had ik die vogel boven mijn molen gezien. Dat smaakte naar meer.
"Kom, laten wij andere molens bezoeken." zei ik tegen Romke. De molen van Wijlre lag te dicht bij de bebouwde kom. Daar waren veel storende lichten van Brand bierbrouwerij en zo. De bovenste molen van Mechelen lag meer in de duisternis. Vooral toen wij in het pikkedonker naar het onderwater liepen. Gelukkig kende ik ook bij die molen de weg.
Lichtende nachtwolken bevonden zich boven de molen. 'Lichtende nachtwolken' alleen de naam al is romantisch. Het is een vrij zeldzaam natuurverschijnsel.
"Lichtende nachtwolken zijn een soort wolken die voorkomen op ongeveer 75 tot 85 kilometer hoogte, veel hoger dan gewone wolken, die hooguit zo'n 20 kilometer hoogte bereiken. Na zonsondergang weerkaatsen die hoge wolken nog een tijd zonlicht.
Ze zijn vrij zeldzaam en komen onregelmatig voor: soms zijn ze alleen al in één maand enkele keren te zien, maar menig zomer gaat voorbij zonder deze wolken.
Het ontstaan van deze nachtwolken houdt verband met talrijke uiterst kleine deeltjes in de bovenste lagen van de atmosfeer. Dat kan bijvoorbeeld stof zijn afkomstig van meteorieten. Zulke deeltjes alleen zijn echter niet voldoende: ook is waterdamp nodig en zeer lage temperaturen tussen -90 en -145 graden Celcius. Op de deeltjes zet zich dan een laagje ijs af, net als rijp op het aardoppervlak. Door het ijs dat de deeltjes omhult, wordt zonlicht weerkaatst."
(Bron: Wikipedia)
Op de webpagina van de Belgische Volkssterrenwacht Mira staat een mooie tekening die aangeeft hoe lichtende nachtwolken ontstaan.
Bedankt Romke Romke voor de nachtelijke excursie.
 |
| Maansondergang boven het Geuldal (gezien vanaf de parkeerplaats bij de Gerardushoeve) |
Alle foto's zijn gemaakt door Romke Schievink.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten