Halloween is ten einde.
Boven de molentak hingen laaghangende takken vol rotzooi
en ondefinieerbare plantenresten, spooky…
“Molenaar met lieslaarzen, wil jij ons helpen de bomen schoon te maken?”
Vroegen twee lieftallige collegae die de
bosflora verzorgden en daarmee ook de oevers langs het onderwater van de Molentak.
“Natuurlijk, het bevorderen van de doorstroom van het water
is een taak van de molenaar.”
Een volstrekte leek kon zien dat de naargeestige en spooky troep de doorstroom belemmerde. Enkele bomen langs de hoge oever waren door het gewicht van de klimop over het water gebogen. Afhangende slierten van deze woekerplant visten bij hoog water naarstig in het rond. Stroomafwaarts waren enkele takken dodelijk door het water omhelst. Planten en zelfs een enkel stuk plastic hingen als gebarsten mummiezwachtels aan de takken.
Daar sta je dan, midden in de molentak om vlijtig de hangende takken af te knippen.
Het lukte. Al snel leek het onderwater in de kasteeltuin op een Engelse landschapstuin waarvan het concept
“leunt op de voorstelling van romantische, parkachtige
landschappen met verrassende doorkijkjes. In de praktijk wordt dit doorgaans
gestalte gegeven door de aanleg van grasvelden, liefst op heuvelachtig terrein,
omgeven door en afgewisseld met boomgroepen."
Net natuurlijk, gevormd door mensen handen.
Net natuurlijk, gevormd door mensen handen.
…
"In de tuinaanleg blijft water nog steeds belangrijk.”
Gelukkig, de foto is in
Nederland en in niet Engeland genomen’,
Boven aan de helling bloeit een heuse Gelderse roos (Viburnum opulus) die in Nederland vooral te vinden is
“in het rivierengebied langs kreken of strangen.”
En langs de Molentak die erg veel op een kunstmatige strang van de Geul lijkt.
“Een strang of hank is een nevengeul van een rivier
binnen een uiterwaard. Ze spelen een gunstige rol ten dienste van het waterbergend
vermogen bij hoog water. Het zijn veelal half-dichtgeslibde restanten van de
rivier die vroeger met enige regelmaat zijn loop verlegde.”
“De vruchten van Gelderse roos kun je koken. Daarna zijn ze
eetbaar; ze worden in balkanlanden traditioneel verwerkt tot vruchtenmousse.”
'Traditionele Balkan vruchtenmoes' klinkt als 'après-ski in Transsylvanië'.
Een broertje van de Gelderse roos, een cultivar of gekweekte variant, is
de zogenaamde sneeuwbal (Viburnum opulus 'Rosea’). Niet te verwarren met de
sneeuwbes (Symphoricarpos albus)
die giftig is en ‘klapbes’ wordt genoemd omdat je met die bessen heerlijk kunt schieten. Daarvoor stop je zo’n bes in een pvc-buisje voor elektrische draden. Aan de andere kant van de buis blaas je hard zodat de bes krachtig uit de pvc-buis schiet.
Een opgerolde krant kan je er ook voor gebruiken.
http://www.vuurwerkmuseum.nl/index.php?option=com_kunena&func=view&catid=9&id=5071&Itemid=43
Voor liefhebbers, de sneeuwbes groeit iets lager langs de Molentak.
die giftig is en ‘klapbes’ wordt genoemd omdat je met die bessen heerlijk kunt schieten. Daarvoor stop je zo’n bes in een pvc-buisje voor elektrische draden. Aan de andere kant van de buis blaas je hard zodat de bes krachtig uit de pvc-buis schiet.
Een opgerolde krant kan je er ook voor gebruiken.
http://www.vuurwerkmuseum.nl/index.php?option=com_kunena&func=view&catid=9&id=5071&Itemid=43
Voor liefhebbers, de sneeuwbes groeit iets lager langs de Molentak.
KLAP!
The end
